Ook zo’n controle freak (geweest)?
Ik heb ook lang gedacht dat controle hebben over het leven het beste is wat ik kon doen. Ik was aan het plannen en bedenken hoe ik alles zo goed mogelijk kon laten verlopen. Wat gebeurde er vervolgens? Het liep allemaal anders of zelfs compleet anders dan dat ik gedacht had. Gek hè?
Nu achteraf merk ik hoeveel energie al dat plannen en bedenken mij gekost heeft om de touwtjes in handen te houden en noodscenario’s te bedenken. Wat zou er toch allemaal niet kunnen gebeuren als het niet loopt zoals ik dat bedacht had? Het leverde mij veel kopzorgen op en veel stress op. Wat ik dan nog het meest gemist heb, is openstaan voor signalen die mij wilde vertellen dat een andere weg misschien wel de beste optie was. Die andere optie was nu juist iets dat ik zelf niet had kunnen bedenken. Ik had mijn focus zo op mijn eigen doel gericht, waardoor ik subtiele signalen niet heb opgepakt over die andere optie.
Hoe doe ik het nu? Af en toe tijd voor mijzelf inbouwen. Even een reflectiemoment. Waar sta ik? Waar wil ik naar toe? Wat wil mijn lichaam mij vertellen? Een moment voor jezelf is niet egoïstisch in mijn ogen. Hoe beter je namelijk voor jezelf zorgt, hoe beter je ook voor anderen kunt zorgen. Soms gaat het leven nu eenmaal (heel) anders dan dat je gedacht had. Loslaten betekent overgave. De grootste mooie veranderingen in je leven vinden plaats in je leven als je niet meer vecht tegen wat er nu eenmaal is.